داوود پادشاه و شبان نیکو او

شروع با شکرگزاری.

“خداوندا ، برای فرصت شناختت از تو سپاسگزارم. من برای راهی که با آن می توانم تو را کشف کنم سپاسگزارم”.

یک لحظه درباره چیزی فکر کنید که برای آن شکرگزار هستید و به خدا در مورد آن بگویید.

ادامه با دعا کوتاه.

“خدایا ، من می خواهم تو را بشناسم، درک کنم که تو چه هستی، حس کنم که به تو نزدیک هستم وتو را خوشنت سازم. لطفا به من کمک کن تا تو را از طریق این داستانها بشنوم. “

دعا کردن همین قدر ساده است. آیا چیزه دیگری هم هست که می خواهید به خدا بگویید؟

شاید این از انتظارات شما متفاوت باشد، اما بعد از این داستان چند سوال وجود دارد تا به شما کمک کند که کشف کنید که خدا چه کسی است واین برای زندگی شما چه معنای دارد.

خداوند شبان من است؛ محتاج به هیچ چیز نخواهم بود.
در چراگاههای سرسبز مرا می ‌خواباند؛
نزد آبهای آرامبخش رهبری‌ام می‌ کند.
جان مرا تازه می‌ سازد،
و به‌ خاطر نام خویش، به راه‌های درست هدایتم می ‌فرماید.
حتی اگر از تاریکترین وادی نیز بگذرم،
از بدی نخواهم ترسید، زیرا تو با منی؛
عصا و چوبدستی تو قوّت قلبم می ‌بخشند.
سفره‌ای برای من در برابر دیدگان دشمنانم می ‌گسترانی!
سَرَم را به روغن تدهین می‌ کنی و پیاله‌ام را لبریز می‌سازی.
همانا نیکویی و محبت، تمام روزهای زندگی‌ام در پی من خواهد بود،
و سالیان دراز در خانۀ خداوند ساکن خواهم بود.